Przejdź na stronę główną uniwersytetu

Wydział Humanistyczny
INSTYTUT HISTORII

Wybrane strony z ANTYFONARZA KOLEGIATY KIELECKIEJ (OK.1372 R.). Wydanie fototypiczne z komentarzem, pod. Red, prof. K.Brachy

Nagroda KLIO za 2020 rok dla Wydawnictwa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego/Wydawnictwa „Jedność” za książkę: Antiphonarium Kielcense. Antyfonarz kolegiaty kieleckiej (ok. 1372 r.). Wydanie fototypiczne z komentarzem, red. Krzysztof Bracha, Kielce 2020.

Porozumienie Wydawców Książki Historycznej każdego roku wyróżnia wkład polskich autorów w popularyzację historii oraz docenia wydawców literatury historycznej, przyznając Nagrodę KLIO. (http://historiaikultura.pl/nagroda-klio/)

 

Miło nam poinformować, że w kategorii edytorskiej – „dla wydawcy za publikację interesujących serii, cykli itp.” za 2020 rok przyznano nagrodę dla Wydawnictwa UJK oraz Wydawnictwa „Jedność”, które w kooperacji wydały Antiphonarium Kielcense. Antyfonarz kolegiaty kieleckiej (ok. 1372 r.). Wydanie fototypiczne z komentarzem, red. Krzysztof Bracha, Kielce 2020. Edycja, która w nieznacznie pomniejszonej skali oddaje oryginalne rozmiary i piękno średniowiecznego pergaminowego rękopisu, jest poprzedzona 7 naukowymi komentarzami znawców przedmiotu z kilku ośrodków w kraju oraz zagranicy. Pomysłodawcą, redaktorem naukowym oraz autorem jednego komentarzy jest prof. dr hab. Krzysztof Bracha. Zdjęcia rękopisu wykonał Krzysztof J. Pęczalski.

 

Książka jest edycją fototypiczną rękopisu Antyfonarza kieleckiego z ok. 1372 r., bezcennej księgi liturgicznej. „Antyfonarz, to wśród średniowiecznych rękopisów liturgicznych księga śpiewów zawierająca zbiór pieśni liturgicznych, antyfon z incipitami psalmów, responsoriów (odpowiedzi) oraz hymnów jako podstawowych śpiewów Godzin kanonicznych, ułożonych zgodnie z biegiem kościelnego kalendarza liturgicznego. Antyfonarz kielecki został przepisany ok. 1372 r. na zlecenie i z fundacji kanonika kieleckiego i kustosza krakowskiego Mikołaja syna Goworka, z przeznaczeniem dla kolegiaty kieleckiej. Antyfonarz kielecki jest tym samym najstarszym rękopisem średniowiecznym w zbiorach kieleckich i jednym z najstarszych antyfonarzy w Polsce. Antyfonarz kielecki utożsamiany jest przede wszystkim z prymarnym przekazem rękopiśmiennym Oficjum o św. Stanisławie, do którego należy słynny hymn Gaude, mater Polonia. To wybitne dzieło liturgiczne, hagiograficzne, literackie, muzyczne i historiograficzne, w największym stopniu skupiało od dawna uwagę badaczy. Hymn Gaude, mater Polonia do czasów bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku i popularyzacji Bogurodzicy, spełniał rolę pieśni ojczyźnianej (carmen patrium). Śpiewamy go do dziś m.in. podczas inauguracji roku akademickiego w większości polskich uczelni. Antyfonarz kielecki jest jednym z trzech najstarszych rękopisów polskich, który zawiera Oficjum o świętym Stanisławie oraz najstarszym rękopisem datowanym, przechowywanym w naszym kraju z przekazem słynnego Oficjum wraz z pieśnią Gaude, mater Polonia. W zgodnej opinii badaczy autorem Oficjum był Wincenty, pochodzący z Kielc lub według innych badaczy – ze śląskiej Kielczy, kanonik krakowski, później dominikanin krakowski i raciborski.

 

Książka ukazała się w ramach zgłoszonego do konkursu projektu ogłoszonego przez Rektora UJK prof. dr hab. Jacka Semaniaka na wydarzenia jubileuszowe uświetniające 50-lecie Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Egzemplarze zostały rozesłane do Rektorów wszystkich uniwersytetów w Polsce oraz wielu bibliotek zagranicznych.

 

 

Skip to content