Przejdź na stronę główną uniwersytetu

Wydział Humanistyczny
INSTYTUT HISTORII

dr Henryk Suchojad w bibliotece

Z głębokim żalem zawiadamiamy, iż w dniu 22.11.2020 r. zmarł dr Henryk Suchojad – wieloletni pracownik Instytutu Historii.

Pamięci Henryka Suchojada

Urodzić się, żyć, umrzeć – w tym się człowiek mieści;

Śmierć zarówno jak życie jest jego udziałem”[1].

 

Z głębokim żalem my, pracownicy Instytutu Historii UJK, przyjęliśmy informację, że w dniu 22 listopada b.r. odszedł nasz Kolega, wieloletni pracownik naszego instytutu i jego wicedyrektor, następnie przez wiele lat dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej UJK – dr Henryk Suchojad. Jak sam twierdził, Jego związki z Instytutem Historii trwały blisko czterdzieści lat.

 

Henryk Suchojad urodził się w Szumsku w dawnym województwie kieleckim w 1947 r. Studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, którą ukończył na seminarium prowadzonym przez Profesora Władysława Czaplińskiego, broniąc pracy magisterskiej poświęconej wrażeniom Polaków z podróży po krajach Europy Zachodniej w pierwszej połowie XVII w. Po ukończeniu studiów przyjechał do Kielc i pracował w miejscowych szkołach średnich.

 

W 1973 r. nawiązał kontakt z tworzącym się wówczas środowiskiem kieleckich historyków-nowożytników. W 1974 r. – kierowany zachętą Profesora Wacława Urbana – napisał swą pierwszą naukową recenzję. Pracując w szkolnictwie kieleckim podjął kwerendy naukowe, które w 1989 r. zaowocowały obroną dysertacji doktorskiej przygotowanej we Wrocławiu na seminarium Profesora Zbigniewa Kwaśnego, zatytułowanej „Stanowisko sejmików małopolskich i wielkopolskich w sprawach gospodarczych w drugiej połowie XVII wieku (1669-1699)”. W 1984 r. został zatrudniony w Zakładzie Dydaktyki Instytutu Historii jako asystent, a następnie od 1989 r. jako adiunkt. W latach 1989-1993 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Historii. Uczestniczył wówczas w opracowywaniu nowego programu studiów na kierunku historia, nakierowanego na swobodniejszy wybór przez studentów seminariów i wykładów. W 1994 r. przeszedł do Zakładu Historii Nowożytnej. W roku następnym rozpoczął aktywną współpracę z Biblioteką Główną i – nadal uczestnicząc w historycznych seminariach i konferencjach naukowych – punkt ciężkości swej działalności naukowej i organizacyjnej przeniósł do uczelnianej biblioteki. Od 1995 r. do momentu odejścia na emeryturę w 2018 roku pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej.

 

Henryk Suchojad opublikował ponad 130 publikacji naukowych i popularnonaukowych – jego dorobkowi piśmienniczemu poświęcony został specjalny, pierwszy tom „Rocznika Biblioteki Uniwersyteckiej”, wydany w 2013 r. Warto podkreślić, że jego publikacje odnosiły się do ważnych dla Niego zagadnień dydaktycznych (w tym dydaktyki historii), analizowanej przez Niego w ostatnich latach współczesnej myśli politycznej, i przede wszystkim do historii okresu nowożytnego. W zakresie historii XVI-XVIII w. zajmował się kwestiami związanymi z funkcjonowaniem sejmików szlacheckich, w tym sejmiku województwa sandomierskiego, oraz obyczajowością i kulturą społeczeństwa nowożytnego. Wśród najczęściej cytowanych książek wydanych z Jego udziałem niezmiennym uznaniem wśród historyków czasów nowożytnych cieszą się: Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI-XVIII wieku. Kultura życia i śmierci, red. H. Suchojad, Warszawa 2001 oraz Cui contingit nasci, restat mori. Wybór testamentów staropolskich z województwa sandomierskiego, oprac. M. Lubczyński, J. Pielas, H. Suchojad, Warszawa 2005.

 

Henryk Suchojad jako dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej zawsze gościnnie i serdecznie witał swoich kolegów-historyków w murach Biblioteki Uniwersyteckiej, udostępniał im sale biblioteczne na konferencje naukowe i seminaria, gromadził źródła historyczne i patronował różnym inicjatywom, które związane były z historią i jej popularyzacją.

 

Henryk Suchojad bardzo lubił dyskusje na tematy historyczne – na temat dawnej i współczesnej historii, prowadzone na poważnych seminariach, ale także w swobodniejszej atmosferze. Fascynowały Go krajobrazy górskie, w tym rodzimych Gór Świętokrzyskich. Był człowiekiem zawsze chętnym do rozmowy, bardzo rodzinnym, ponadto niestrudzonym narciarzem i długodystansowym rowerzystą.

Będzie nam Ciebie, Henryku, bardzo brakowało.

 

Pracownicy Instytutu Historii UJK

 

[1] Cytat ze wstępu Henryka Suchojada do książki: Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI-XVIII wieku. Kultura życia i śmierci, red. H. Suchojad, Warszawa 2001, s. 7.

Skip to content